13 / 12 / ’11
Allereerst willen ondergetekenden zich excuseren voor de ontegenzeggelijke verminkende werking die de schotschriften van het kastrikaal verval hebben op het beeld van het kastleven der VGSR. Het is uiterst spijtig te noemen dat dit geheel van gribussen formeel een platform is toegezegd tot het schrijven van een artikel ter identificatie van de eigen kast, hetgeen enkelt en alleen heeft kunnen leiden tot een onvermijdelijke verschrompeling van de realiteit. De toonaangevende positie die de voortreffelijke Vereniging van Gereformeerde Studenten te Rotterdam wist te verwerven in de harten van ondergetekenden staat echter in schril contrast met de algehele verpaupering van het kastleven dat zij faciliteert. De afschrikwekkende realiteit waarin onvoorstelbare goorheid, tranentrekkende inferioriteit en het compleet ontbreken van studentikoziteit toonaangevend zijn en waarin het halfzacht en zoetsappig kokkerellen en het op banken laten doorluchten van verdorven lichamen tot de meest spectaculaire manifestatie van dit kastleven horen. Dít, en de inrichting van een onhoudbaar systeem waarin de kwaliteit van dit kastleven wordt gecontroleerd door hen die zelf binnen deze beerput van ellende hun oorsprong hebben gevonden, heeft ervoor gezorgd dat een drietal sodales deze uitzichtloosheid heeft doorbroken. Het was het jaar 2011.
De Ark, fameuze kast der VGSR, heeft het voor elkaar gekregen om de complete kastrikale geschiedenis die de VGSR sinds 1950 heeft opgebouwd te herschrijven tot een krachtig kroniek van weergaloze weldaad en niet aflatende euforie waarin superlatieven de functie van lidwoorden voorgoed hebben overgenomen. Met dit gegeven heeft de VGSR invulling gegeven aan haar prangende wens die zij sinds haar oprichting gekoesterd heeft om een kastrikale autoriteit voort te brengen waarin spijkerharde studentikoziteit, adembenemende amicitia en indrukwekkend intellect tot de orde van de dag behoren.
De Ark en haar bewoners hebben het voor elkaar gekregen om een rustoord te creëren waarin overdaad in al haar aspecten gemanifesteerd is. Zoals Noach en de zijnen zich eens voorbereidden op een lange tocht met als doel het behoudt van de mensheid, zo heeft de Ark zichzelf voorbereid op een prachtige en enerverende queeste waarin welvaart, geluk, prachtige relaties en tal van andere begeerlijkheden in onuitputtelijkheid voorradig was met als doel het kastleven der VGSR voor eens en voor altijd op te luisteren en te laten verworden dat waartoe zij bedoeld is.
In al haar jaren van bestaan zijn er bewoners gekomen en gegaan, lege bierblikken gekomen en gegaan, feestgangers gekomen en gegaan, banken gekomen en gegaan, amicale verenigingen gekomen en gegaan en homo-erotische posters gekomen en gegaan. Semper Reformandi is er altijd getimmerd aan de leefomgeving, bijvoorbeeld in de vorm van een bar, een gigantische tv, prachtige studentikoze attributen, pallets, Bram, eten en drinken, een buiten-bar en gigantische entertainmentfaciliteiten. De Ark heeft plaats geboden aan leden, amicalen, intimae intimique, discussie-avonden, dispuutsavonden, sociëteitsavonden, culturele avonden, sportavonden, lezingen, vluchtelingen en uiteraard gigantisch veel borrels. De Ark blijft haar inzet, kwaliteit, intellect en sfeermakers faciliteren waar dat nodig zal zijn. De Ark is er altijd voor de VGSR geweest en feliciteert haar dan ook met 65 jaar bestaansrecht.