“Blijf niet oppervlakkig”

Hydros, het filosofische dispuut van de VGSR

Wat als uw leven één grote in scene gezette film is, waarbij al uw vrienden, collega’s en familie acteurs zijn, en u de enige bent die nergens van op de hoogte bent. Wat is dan de waarheid? En wat is er dan belangrijk? Wie bent u dan eigenlijk, als alles om u heen één grote grap is?  En wat zou u doen als de technologie een hersenchip ontwikkelt die een perfect leven simuleert, wat doorgaat tot u fysiek sterft. Zou u de chip implanteren, of zou u kiezen voor het gebrekkige ‘gewone’ leven? Wat is geluk dan eigenlijk?

Bij Hydros stappen we uit ons beperkte limiet-denken, en betreden we de verrijkende vrijheid van grenzeloos verwonderen, ontdekken, ontmoeten en avonturieren. Onder het genot van knapperende haardvuurtjes, lange wandelingen, toast, wijn en goede vrienden besteden wij avonden lang met het overpeinzen van (on)belangrijkheden. Hoewel er momenten zijn waarop het gesprek een vredig karakter heeft, als dat van een kabbelend beekje, zijn onverwachte stroomversnellingen ons niet vreemd. Hydros raakt soms verstrikt in een waterkolk waarbij het gesprek oplaait en uitzicht op uitkomst verloren lijkt. Op deze momenten genieten we misschien wel het meest van ons samenzijn, want hier ontdekken we dat we elkaar en elkaars gedachten nodig hebben om uit de kolk te komen.

In de afgelopen 5 jaar hebben we kennis gemaakt met de internationale rivier die onze blik verbreedde met andere culturele en religieuze stromingen. Zo hebben we een tijdje op onze rug met de stroom mee gedreven tijdens de behandeling van het Taoisme[1]. Dit jaar ervaren we wat de relativiteitstheorie van Albert Einstein inhoudt, terwijl we onszelf met de watervallen mee naar beneden laten storten. Ook duiken we in de magische wateren van de menselijke natuur. Dit doen we onder leiding van onze epische duikinstructeurs Plato, Aristoteles, Epictetus, Hobbes, Kant, Mill, Rawls en Nozick, die diep gingen, en door de eeuwen heen ervaring hebben opgedaan met de donkere en lichte stukken van de oceaan die wij zijn.

Waarheen de wateren ons het komende lustrum gaan leiden weten we nog niet. Maar we weten in ieder geval zeker dat het spetterend, diep en niet oppervlakkig zal zijn. Kijkend in de weerspiegeling van de afgelopen jaren[2] weten ondergetekenden in ieder geval 1 ding zeker: bij Hydros gaan we net iets vaker die ware waterweg die Wijsheid is. En dat… dát is nou geluk.

Hydros Hoogh!

Michiel van der Veen | Waterhoofd
Rachel van der Veen | Onderwaterhoofd

[1] Filosofisch/religieuze stroming waarbij het meeste geluk behaald wordt door de weg van de minste weerstand te volgen.

[2] Zie afbeelding