Met een fanatieke coach, juichende toeschouwers, een enthousiast elftal en lekker weer, kon het bijna niet meer misgaan. Hoewel de VGSR al jaren verliest tegen de CSFR en de leden enkel getraind zijn in zaalvoetbal, begon de wedstrijd uitermate goed en stond de VGSR al vroeg in de wedstrijd op een 0-1 voorsprong. Het publiek kreeg er zin in en maakte de eerste biertjes al open, maar de CSFR werd fanatieker, scoorde de gelijkmaker en kwam terug in de wedstrijd. Na de eerste helft stond de VGSR 1-2 voor.
Het ging er hard aan toe en verwondingen en blessures begonnen leden parten te spelen. Desondanks bleef het gelijk op gaan en stond de stand na de tweede helft op 3-3. Tijdens de verlenging begon zelfs meneer de praeses, ondanks zijn knieblessure en gekleed in pak, mee te voetballen. Helaas resulteerde dit niet in een overwinning, maar verloor de VGSR wederom. Ditmaal bleef de schade gelukkig beperkt tot een 4-3 nederlaag.
Na een korte borrel op het veld, was het tijd om naar de sociëteit te gaan. Hier werd onze nestor, amice Folmer, benoemd tot ouderejaars van de maand mei, waarbij een prachtige door-het-bestuur-gebakken appeltaart werd uitgereikt. Het was een goed begin van een nog lange avond op de sociëteit. Bekijk de foto’s hiernaast voor meer indrukken!
Romke-Jan En zie die coach eens streng kijken, pfff…