“De Bijbel zegt er zo weinig over. Waarom moeten wij er dan zoveel over zeggen?”
– Ruard Ganzevoort, auteur van Adam en Evert

Amicae amique,

Het is donderdag 23 oktober. De Vereniging van Gereformeerde Studenten te Rotterdam ontvangt de lector van de BBC-lezing van vanavond. Anton Untiedt zal ons een en ander vertellen over het onderwerp homoseksualiteit. Deze lector studeerde theologie in Johannesburg, is predikant geweest en is momenteel docent. Allereerst vertelt Untiedt ons iets over de algemene feiten van homoseksualiteit. 4% van de mannen en 3% van de vrouwen zijn homoseksueel. 3% van de mannen en 3% van de vrouwen noemt zichzelf biseksueel. Waarschijnlijk wordt het veroorzaakt door een combinatie van biologische en omgevingsfactoren. Er worden variaties ten opzichte van de algemene populatie gevonden in de hersenstructuur van homoseksuele personen. Tweelingenstudies wijzen uit dat een eeneiige tweelinghelft twee keer zoveel kans ten opzichte van de algemene populatie heeft dat hij zelf ook homo is, wanneer de andere tweelinghelft dit ook is. (nature) Sommigen beweren dat een afwezige vader en/of dominante moeder ook van invloed is. (nurture)

Na dit gezegd te hebben slaat de lector de Bijbel open. Eerst vertelt Untiedt ons iets over de manier waarop we Bijbel lezen en deze uitleggen (hermeneutiek). Meneer de lector heeft hier een verandering in ondergaan. Eerst las hij de Bijbel meer met de vraag in het achterhoofd: ‘Wat zegt de Bijbel over een bepaald onderwerp?’. Nu hanteert hij de vragen: ‘Waarom spreekt de auteur op deze manier over het onderwerp?’ en ‘Welke vragen van de lezers wil hij beantwoorden?’. Wanneer we meer op die manier naar Romeinen 1 kijken, dan zien we dat een zeker thema centraal staat in het gehele Bijbelboek: de verdeeldheid tussen Joden en niet-Joden. Dit wordt veroorzaakt door trots: de ene groep voelt zich beter dan de andere. Paulus wijst hen er in hoofdstuk 1-3 op dat iedereen (dus beide groepen) hebben gezondigd en dat er voor beide genade is (hoofdstuk 3-5). Hoofdstuk 6-8 toont dat beide een nieuw leven kunnen leiden door de Geest.

In die context heeft Paulus het in hoofdstuk 1 over de zonden van de heidenen. In een opsomming daarvan wordt homo-erotiek aangestipt. Paulus homo-erotiek erbij haalt voor een retorisch trucje. Hij noemt iets dat iedereen op dat moment sowieso afkeurt. Nu wil men aan dat retorische zinnetje een grote ethische waarde gaan hangen. Hoe sterk is dat als argument in een discussie van vandaag de dag, wanneer je kijkt op welke manier Paulus dit zegt? Meneer de lector is van mening dat we deze tekst daar niet voor kunnen gebruiken. In de vragenronde komt naar voren dat hij wil luisteren naar de oproep van Jezus om onze naaste lief te hebben als onszelf. Met die boodschap kijken we vooruit naar de discussie-avond van een week later over hetzelfde onderwerp.

Uw BBCie