Het amicaal weekend met de VGSN-TQ, the aftermath!

Dankzij de tomeloze inzet van de kookcommissie, de sociëteitscommissie, de amicale contacten commissie, KZN, de MMCie voor het plaatsen van dit stuk en last but not least het bestuur is dit amicale uitstapje naar de grote, enge stad voor de VGSN-TQ alsmede voor de VGSR veilig en zeer gezellig verlopen.

Vrijdag
Men verzamelde om (een uurtje of) 18.00 voor een heerlijke maaltijd op de sociëteit. We konden genieten van enigszins waterige edoch heerlijke wraps met een glas water erbij.
Aansluitend konden we luisteren naar de christen-burgemeester-geleerde van Oud-Beijerland die ons heeft ingelicht over allerlei aspecten van veiligheid. Hij wist dit zelfs toe te passen tot op het niveau van de fiets van mevrouw de ab-actis aan toe. Bij de auteur kwam nog het idee op om hem geen bon mee te geven zodat we daarmee de fiets konden terugkopen, maar dat werd na ampel beraad toch wat ongepast bevonden.

Na een korte borrel, voor de meer gefortuneerden onder ons, lieten we de Nijmegenaren meteen de praktijk van veiligheid zien door een in scene gezette vechtpartij tussen de gebroeders Kuipert en een heel peleton ME. Dit zou het verhaal van amice Roest kunnen zijn. De werkelijkheid is echter weerbarstiger. Een persoon die, in tegenstelling tot amice Prosman, wel is doorgegaan met kickboksen heeft de boefjes een enurme dreun verkocht. Abject ende infaam!
Het bleek maar weer dat onze vriendjes uit Nijmegen niet echt hadden opgelet tijdens de lezing want ten tijde van dit gebeuren was er niemand van hen ook maar in velden of wegen te bekennen om ter hulpe te snellen van onze twee favoriete knuffel-amici.
De skihut heeft echter wel erg genoten van ons bezoek en wij hebben ons prima vermaakt. Zo af en toe zag je de wenkbrauwen van meneer de assessor wat omhoog gaan en ook Nijmegenaren verbaasden zich af en toe hoe het er aan toe ging maar dat wende vanzelf.

Zaterdag
Verzameld in Soif, alwaar koffie werd genuttigd en brakke gezichten de kop op staken. Katers vlogen over en weer en langzaamaan werd er vertrokken naar een activiteit.
Alle activiteiten kunnen als leuk worden beschouwd maar doen verder niet ter zake.
Ach nee, laat ik niet zou flauw doen, ik zal er over een iets meer vertellen: Lasergamen.
Bij het lasergamen had amice Van Delden grote praatjes over zo maar even winnen, en toch durfde hij het niet een tweede keer tegen uw auteur op te nemen. Lafjes? Misschien.
Anyways, daarna nog even de Euromast op geweest alwaar onze permanentjes een gratis restyle kregen van dhr. Beaufort.
’s Avonds gingen we eten bij de pizzeria, erg lekker en heul erg veel. Zelfs amice Offereins kreeg het niet weg, ongekend. Het derde drankje was gratis dus iedereen dronk er zes.
Des avonds bleef er geen hoekje van, het anders maar halfvolle, B€URS onbenut en werd er in elke kamert lustig op los gegamed. Amice van Dongen won weer een eens potje risk en de co-auteur van dit stuk was na 20 minuten al weer uitgepokerd. Niks nieuws dus.

Zondag
Zondagmorgen moesten men lopen naar de kerk, alwaar de dominee een preek hield over Jesaja 7:14. Ook werd amice Anthon Bastiaan Klapwijk gedoopt. De opdracht: wees als een kind want dan ben je welkom in het koninkrijk.
Daarna werd er flink koffie gedronken op KZN en de taart werd netjes verdeeld, er waren gewoon nog meer mensen in huis dan op het befaamde oud en nieuw feest van afgelopen jaar. Dank aan amica Cok en amice Roest voor de taart! De speurtocht moest eerst vervroegd worden en daarna weer uitgesteld omdat Nijmegen had besloten te vertrekken naar het oosten, ze vonden ons waarschijnlijk te druk.
Men moest ook nog eens omreizen dus gingen ze om een uur of één allemaal weg.
Toen begon het weekend pas echt! Het dak ging eraf en wij gingen op speurtocht.
Team Rood heeft gewonnen door de iets wat dubieus verworven kennis van de auteur alsmede door het schrijfwerk van mevrouw de praeses en een niet nader te noemen olim-ab-actis. Wij werden beloond met collectegeld, wat ook al snel weer op was.
Daarna was er weer een kerkdienst over de M/V verhouding binnen het huwelijk. Ik kan het niet laten deze vergelijking ook toe te passen op de twee verenigingen: De VGSR is het hoofd en Nijmegen het lichaam, wij zijn de leiding, zij de volgers. Wij het oudste (jawel, FQI telt niet mee), zij het jongste lid van het LCGS.

Rest mij niets dan u nog te vertellen over een prachtig lied wat ontsproot aan het brein van de auteur na enige pils1ers op den sociëteit:

Dat kan alleen in Nijmegen
De bakermat der wandelaren
Waar de HBO-student
Zelfs nog steeds niet onderkent
Dattie de 4-daagse niet uit ken lopen

Dat kan alleen in Nijmegen
Waar ze brallen nog niet kunnen
Ook op Aktie gaan ze niet
Dat doet ons toch zo’n verdriet
Dat kan dus niet in Nijmegen

Robert Suurmond
co: Marco van Oudenaarde