Gesteund door de amici Van Dongen, Joosse en Baan en een enorm spandoek – door amice Offereins en amica Troost vervaardigd – met daarop de tekst ‘VGSR FERME DOCHTERS STOERE KNAPEN’ togen donderdagavond 16 april jl. twee complete zaalvoetbalteams als afvaardiging van de VGSR naar het pittoreske Tilburg. Er zou tegen twee teams van de Vegetist worden gestreden om de eer én een nieuw aangeschafte wisselbeker. Een uitgelezen kans om de wrange nasmaak van het verlies van vorig jaar weg te spoelen.

De naamgeving van de sporthal ‘De Blaak’ gaf bij voorbaat al goede hoop dat de wisselbeker weer mee naar Rotterdam zou worden genomen. In team 1 zaten de amici Lont, Bisschop, Kuijsten sr., Bosscha sr., Bosscha jr. en amica Van den Dool. In het andere team zaten de amici Lems, Koster, Kaspers, Offereins, amica Bredemeijer en last but not least de amici Otter en Roest. De zaal was voor twee hele uren afgehuurd. Elk team zou één keer tegen elk ander team spelen en het beste VGSR-team en het beste Vegetist-team zouden uiteindelijk tegen in elkaar in de finale staan. We zullen u niet vermoeien met alle uitslagen, maar niet onvermeld mag blijven dat team 1 al haar wedstrijden won, terwijl team 2 de Vegetist-teams ook geen enkele wedstrijd liet winnen. De finale tussen VGSR-team 1 en Vegetist-team 1 was daardoor eigenlijk nog maar een formaliteit. Amice Bisschop was met twee doelpunten in de finale de grote man, na een gouden wissel met amice Bosscha sr. op dringend advies van meneer de praeses. Het werd uiteindelijk 2-1 voor de VGSR. Amice Bosscha sr. kon zich op een kampioenschap van Feyenoord na geen mooier verjaardagskado indenken. Ook het prachtige rebound-doelpunt waarmee amica Bredemeijer de keeper verschalkte – die niet van de Vegetist maar van Ichthus bleek te zijn – is het vermelden waard, evenals de snelle countercombinatie tussen de amici Bosscha sr. en jr. De Vegetist toonde zich een sportief verliezer en na afloop werd er nog nageborreld op hun sooslocatie ‘De Boulevard’. Bij terugkomst op Rotterdam CS werd er tot diep in de nachtelijke uurtjes nog uitbundig feest gevierd in de vijver van Hofplein. Terwijl de eerste arbeiders alweer richting hun werk spoedden, hadden juist de laatste VGSR’ers hun ‘stop-knop’ gevonden en werd de overwinningsroes geleidelijk omgezet in een slaaproes. Op naar volgend jaar, waar we in een thuiswedstrijd met Rotterdamse bluf en onvermoeibare inzet de titel zullen verdedigen en behouden!